Σκηνοθεσία: Ντινος Δημοπουλος
Σενάριο: Δημητρης Γιαννουκακης
Μουσική: Μιμης Πλεσσας
Φωτογραφία: Νικος Δημοπουλος
Σύνοψη υπόθεσης:
Ένα παλιό σπίτι όπου την αυλή του κατοικούν διάφορες οικογένειες, οι άνθρωποι τους. Υπάρχει ο Πίπης, ένας αστείος ψευτοζωγράφος, ο Νίκος, που νοικιάζει ένα δωμάτιο και ενδιαφέρεται για την Μελίτα, η Αννούλα, η κόρη του κυρ-Νώντα του λατερνατζή, που ερωτεύεται τον Νίκο, η Νίτσα η χορεύτρια, ο Τάσος, που είναι ερωτευμένος με την Αννούλα αλλά βρίσκεται στην αγκαλιά άλλης, και όλες οι άλλες κυρίες της αυλής. Τα πράγματα μπερδεύονται και γίνονται δραματικά όταν ο Νίκος ξεχνάει την Μελίτα για τη νεαρή Αννούλα.
Στην ταινία γίνεται έμμεση αναφορά στον Εμφύλιο: ο σύζυγος της Μελίτας, πρώην αντάρτης, έχει καταφύγει στο "παραπέτασμα" από όπου τον περιμένουν να επιστρέψει, αλλά καθώς ο ερχομός του ματαιώνεται για πολλά χρόνια η γυναίκα του αποφασίζει να φύγει κι η ίδια για να τον βρει.
Δεν είναι σωστή η χρήση του όρου εμφύλιος, όπως μάταια προσπαθεί να επιβάλλει η Άκρα Αριστερά. Ούτε και συμμοριτοπόλεμος όπως τον χαρακτήριζε η Δεξιά.Από καθαρά Ιστορική και Στρατιωτική πλευρά ήταν κλασική περίπτωση Ανταρτοπολέμου.
ΑπάντησηΔιαγραφή